Ιστορική επιμέλεια: Ανδρέας Κούκος
1776 – 10 Φεβ. : Γεννήθηκε ο Ιωάννης Καποδίστριας στην Κέρκυρα.
1794- Σεπ: Ο Καποδίστριας πηγαίνει στη Βενετία για να σπουδάσει στην Padova.
1797-10 Ιουν: Aνακηρύσσεται Διδάκτωρ Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Padova. Επίσης παρακολούθησε κύκλους μαθημάτων Νομικής, Φιλολογίας και Φιλοσοφίας.
1799 – 12 Απρ. : Διορίζεται Αρχίατρος – Διευθυντής του Οθωμανικού Νοσοκομείου στην Κέρκυρα.
1800 – 21 Μαρ.: Με τη Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης ανάμεσα στη Ρωσία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία ιδρύεται η Πολιτεία των «Επτά Ηνωμένων Νήσων» και ορίζεται το συνταγματικό καθεστώς της.
1801: Ο Καποδίστριας οργανώνει τη διοίκηση της Κεφαλονιάς, ως εντεταλμένος της Επτανήσου Πολιτείας, σύμφωνα με το νέο Σύνταγμα.
1802: Ο Καποδίστριας πρωτοστατεί στην ίδρυση της «Φιλολογικής Εταιρείας των Φίλων».
1802 – 4 Ιουν.: Ιδρύεται από τον ίδιο «Εθνικός Ιατρικός Σύλλογος».
1803 – 1 Απρ.: Ο Καποδίστριας διορίζεται Γραμματέας της Επτανήσου Πολιτείας.
1804 – 15 Μαρ.: Ο Αλέξανδρος ο Α΄-Τσάρος της Ρωσίας δίνει στον Καποδίστρια, Γραμματέα της Επικρατείας για τις εξωτερικές υποθέσεις και τη Ναυτιλία, το βαθμό του Κολλεγιακού Συμβούλου.
1807 – 2 Ιουν.: Ο Καποδίστριας διορίζεται στη Λευκάδα Έκτακτος Επίτροπος και Συντονιστής των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην περιοχή εναντίον της Πύλης και του Αλή Πασά.
1807 – 9 Ιουλ.: Συνθήκη Ειρήνης στο Τιλσίτ ανάμεσα στη Γαλλία και τη Ρωσία. Τα Επτάνησα εκ νέου ανήκουν στη Γαλλία.
1808 – 27 Μάι: Ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Κόμης Ρομανζώφ με θερμό γράμμα, που συνοδεύεται από το παράσημο του Ιππότη του Τάγματος της Αγίας Άννας, τον καλεί να αναλάβει υπηρεσία στο Διπλωματικό Σώμα της Ρωσίας.
1809 – 2 Μάι: Τοποθετείται στο Υπουργείο Εξωτερικών με το βαθμό του Συμβούλου της Επικρατείας.
1811-Οκτ: Τοποθετείται υπεράριθμος Διπλωματικός Ακόλουθος στη Ρωσική Πρεσβεία της Βιέννης υπό τον Κόμη Στάκελμπεργκ.
1811- 11 Οκτ: Από αυτήν την ημέρα η Αυστριακή Αστυνομία με εντολή Μέτερνιχ παρακολουθεί όλες τις κινήσεις τους.
1812- 1 Ιουν: Αναλαμβάνει Διευθυντής του Διπλωματικού Γραφείου του Αρχηγού της Ρωσικής Στρατιάς του Δούναβη, Ναυάρχου Τσιτσαγκώφ.
1812 -24 Ιουν: Ο Ναπολέων εισβάλλει στη Ρωσία.
1812- 21 Νοε: Ο Καποδίστριας προβιβάζεται σε ενεργό Κρατικό Σύμβουλο.
1813-Φεβ : Ο Ναύαρχος Τσιτσαγκώφ αντικαθίσταται μετά τις πολεμικές αποτυχίες του από τον Στρατηγό Μπάρκλεϋ ντε Τολλύ. Ο Καποδίστριας παραμένει στη θέση του με εντολή του Τσάρου Αλέξανδρου. Έτσι τον ακολουθεί στις μάχες του Μπάουτζεν και της Κουλμ.
1813-15 Νοε: Αρχίζει η Διπλωματική Αποστολή του Καποδίστρια στην Ελβετία. Διορίζεται Έκτακτος Απεσταλμένος και Πληρεξούσιος Υπουργός του Τσάρου στην Ελβετική Ομοσπονδία.Πρωταγωνιστεί στις διαπραγματεύσεις που οδήγησαν στην ενότητα,ουδετερότητα και ομοσπονδιακή διακυβέρνηση της Ελβετίας.
1814- 13 Οκτ: Ο Καποδίστριας, κατόπιν εντολής του Τσάρου Αλεξάνδρου μετέχει στο Συνέδριο της Βιέννης ως Πληρεξούσιος της Ρωσίας για το Ελβετικό Ζήτημα. Μέλος της Ρωσικής Αντιπροσωπείας. Παρασημοφορείται με το Σταυρό του Αγίου Βλαδίμηρου Β΄ Τάξης για τις «Καλές υπηρεσίες του στην Ελβετία».
1814 :Ιδρύει στη Βιέννη την «Εταιρεία των Φίλων των Μουσών» ή Φιλόμουσο Εταιρεία. Η Εταιρεία αυτή σκοπό έχει να σπουδάσει φτωχά Ελληνόπουλα στην Ευρώπη.
1815-11 Σεπ: Ο Τσάρος Αλέξανδρος Α΄ διορίζει τον Ιωάννη Καποδίστρια, Γραμματέα του Κράτους για τις εξωτερικές υποθέσεις (Υπουργό των Εξωτερικών).
1816-31 Ιαν: Ο Καποδίστριας προβιβάζεται σε μυστικό σύμβουλο (3ος βαθμός στη Ρωσική Ιεραρχία).
1818- Οκτ / Νοέ : Συνέδριο στο Aachen. Υπερασπιστής των μικρών κρατών. Κατάθεση για πρώτη φορά στην Ευρωπαϊκή Ιστορία προτάσεων για μία Ενωμένη Ευρώπη.
1819/ 10 Μαρ – 18 Μαΐ : Ο Καποδίστριας με ειδική άδεια από τον Τσάρο αναχωρεί για την Κέρκυρα. Συνάντηση με Οπλαρχηγούς από την Πελοπόννησο και τη Ρούμελη.
1820/ 15 – 20 Ιαν : Ο Εμμανουήλ Ξάνθος, εκ των συνιδρυτών της Φιλικής Εταιρείας συναντιέται στην Αγία Πετρούπολη με τον Καποδίστρια και του προσφέρει την αρχηγία της Εταιρείας. Ο Καποδίστριας αρνείται.
1820-2 Ιουλ : Επανάσταση στη Νεάπολη.
1820-1 Αυγ : Αρχίζει Επανάσταση στην Ισπανία.
1820-24 Αυγ : Επανάσταση στην Πορτογαλία.
1820/ Οκτ – Δεκ: Συνέδριο στο Troppau (βρίσκεται στη σημερινή Τσεχία) των Πέντε Δυνάμεων – Πενταπλή Συμμαχία (Αυστρία, Ρωσία, Αγγλία, Γαλλία, Πρωσία) με κύριο θέμα την αντιμετώπιση της εκρηκτικής κατάστασης που δημιουργήθηκε στην Ευρώπη από το ξέσπασμα των Επαναστάσεων στην Ισπανία και στη Νεάπολη αρχικά και αργότερα στο Πεδεμόντιο.
1821-Αρχές Ιαν : Το Συνέδριο μεταφέρεται στη Laybach (σημερινή Λουμπλιάνα της Σλοβενίας). Ανοιχτή σύγκρουση Καποδίστρια – Μέτερνιχ, ειδικά στο θέμα των επεμβάσεων των μεγάλων κρατών στα επαναστατικά κινήματα των μικρών και καταπιεζομένων λαών. Διαφωνία στη χρήση βίας.
1821-6 Μαρ : Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης περνάει τον Προύθο ποταμό.
1821-7 Μαρ: Οι Αυστριακοί νικούν στο Rieti τους επαναστάτες της Νεάπολης.
1821-10 Μαρ : Επανάσταση στο Πεδεμόντιο. Οι Αυστριακοί την καταστέλλουν.
1821- 25 Μαρ 1821: Επανάσταση στην Ελλάδα.
1821-Αρχές Μαΐ : Ο Καγκελάριος της Αυστρίας Μέτερνιχ υποβάλει στο Συνέδριο του Laibach υπόμνημα για κοινή αντιμετώπιση εκ μέρους όλων των Δυνάμεων, των Επαναστατημένων Ελλήνων.
1821-12 Μαΐ : Υπογράφεται από τις Πέντε Δυνάμεις Διακήρυξη με την οποία αποφασίζεται η καταστολή με όλα τα μέσα οποιασδήποτε ανταρσίας ξεσπάει στον Ευρωπαϊκό χώρο. Στο κείμενο της Διακήρυξης όμως καταδικάζονται τα Επαναστατικά κινήματα της Νεάπολης και του Πεδεμοντίου ενώ αποσιωπάται εντελώς το κίνημα του Υψηλάντη και η έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης. Μεγάλη διπλωματική νίκη του Καποδίστρια που σώζει από την επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων την Ελληνική Επανάσταση. Αναγκάζεται, όμως, με εντολή του Τσάρου να αποκηρύξει τον Υψηλάντη.
1821-6 Ιουλ: Ο Καποδίστριας αξιοποιεί το βαρύ κλίμα που είχαν δημιουργήσει οι ωμότητες των Τούρκων εις βάρος του Ελληνισμού και επιδίδει ρωσικό τελεσίγραφο στην Πύλη με ταυτόχρονη αποχώρηση του Ρώσου Πρεσβευτή Στρογκανώφ από την Κωνσταντινούπολη. Ο Τσάρος διστάζει να προχωρήσει σε πιο δυναμικές λύσεις.
1821-Αύγ 1821: Αυξάνει την επιθετική πολιτική της Ρωσίας, αλλά δεν πετυχαίνει το στόχο του που είναι ένας πόλεμος Ρωσίας-Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο οποίος πιθανότατα θα έδινε γρηγορότερα μία λύση στην Ελληνική Επανάσταση.
1821-Οκτ : Η πρότασή του, να διορίσει, σ’ αυτήν την κρίσιμη για την Ελληνική Επανάσταση στιγμή, στις Ρωσικές Πρεσβείες του Λονδίνου και της Βιέννης τους Στρογκανώφ και Πέτρο Τολστόι αντίστοιχα – ένθερμους υποστηρικτές των απόψεών του- απορρίπτεται απ’ τον Τσάρο. Στη Βιέννη τοποθετείται ένα τυφλό όργανο του Μέτερνιχ, ο Δ. Τατίστσεφ, ο οποίος αρχίζει να παρακάμπτει τον Καποδίστρια και να μη δέχεται εντολές απ’ αυτόν, αλλά μόνο από τον Τσάρο.
1822-αρχές: Ο Καποδίστριας πιέζει τον Τσάρο να λύσει το «Ελληνικό Ζήτημα» με την υπογραφή Συνθήκης. Ο Τσάρος δε δέχεται τις προτάσεις του Καποδίστρια που του αφαιρεί τις αρμοδιότητες διαχείρισης του «Ανατολικού Ζητήματος». Ο Μέτερνιχ πλέον διεξάγει τις διαπραγματεύσεις με την Πύλη και για λογαριασμό της Ρωσίας.
1822/1–13 Ιαν: Η Ελλάδα κηρύσσεται ανεξάρτητη. Ψηφίζεται και δημοσιεύεται το Πρώτο Σύνταγμα.
1822-Ιούν : Ο Καποδίστριας παραιτείται, αλλά ο Τσάρος Αλέξανδρος τον θέτει σε εξάμηνη και αργότερα σε μακρά αναρρωτική άδεια.
1822-τέλος Ιούν: Πριν φύγει από την Αγία Πετρούπολη στέλνει αναλυτικά υπόμνημα προς τους αγωνιζόμενους Έλληνες. Εκεί περιγράφει αναλυτικά την κατάσταση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής απέναντι στο «Ελληνικό Ζήτημα». Αναλύει τη στάση των Μεγάλων Δυνάμεων και τελικά τους συμβουλεύει για τα μέτρα που πρέπει να λάβουν για να επιτύχει ο Αγώνας.
1822-12 Αυγ: Ο Βρετανός Υπουργός των Εξωτερικών (από το 1812) Castleregh αυτοκτονεί. Τον διαδέχεται ο George Canning, ο οποίος εγκαινιάζει μία αλλαγή της βρετανικής πολιτικής σχετικά με το «Ελληνικό Ζήτημα».
1822-19 Αυγ: Ο Καποδίστριας φεύγει από την Αγία Πετρούπολη μετά την παραίτησή του.
1822/Οκτ – Δεκ: Συνέδριο στη Βερόνα. Ο Καποδίστριας πλέον δε βρίσκεται εκεί. Δεν γίνεται αποδεκτή αντιπροσωπεία υπό τον Παλαιών Πατρών Γερμανό από την επαναστατημένη Ελλάδα. Ο Μέτερνιχ πλέον είναι μόνος του!
1822-Δεκ: Εγκαθίσταται στη Γενεύη. Προσβάλλεται από βαριά πνευμονία και η κατάσταση της υγείας του κρίνεται ιδιαίτερα κρίσιμη.
1823/ Ιαν – Φεβ: Αρχίζει να αναρρώνει και ξεκινά τις συναντήσεις με Έλληνες και ξένους για το «Ελληνικό Ζήτημα».
1823 Ιαν – αρχές 1827 : Οι μισθοί που εξακολουθεί να εισπράττει από τη Ρωσία (γιατί δεν έγινε δεκτή η παραίτησή του), που πλησιάζουν το 1.000.000 φράγκα, τοποθετούνται σε ασφαλείς Τράπεζες και επενδυτικά προγράμματα και χρησιμοποιούνται στην Ίδρυση των Φιλελληνικών Κομιτάτων, σε εράνους και αποστολές τροφίμων στην επαναστατημένη Ελλάδα και την ανατροφή ορφανών παιδιών. (Πηγή:Αρχείο Εϋνάρδου – Γενεύη).
1825 – 1826: Έξαρση του Φιλελληνικού Κινήματος στην Κεντρική Ευρώπη. Πρωτεργάτες ο Εϋνάρδος και ο Καποδίστριας. Τα Φιλελληνικά Κομιτάτα ενισχύονται παντού (Γενεύη, Παρίσι, Λονδίνο, Φρανκφούρτη κ.α.). Η Ελβετία έχει στρατηγικό ρόλο στον Ευρωπαϊκό Φιλελληνισμό.
1825-29 Απρ: Με παραίνεσή του ιδρύεται και η Φιλανθρωπική Εταιρεία της Μασσαλίας.
1825 Απρ – αρχές 1826: Πανευρωπαϊκή κινητοποίηση υπό τον Εϋνάρδο για αποστολή τροφίμων στους πολιορκημένους του Μεσολογγίου. Διαμετακομιστικό κέντρο η Ζάκυνθος.
1825-1 Δεκ: Πεθαίνει ξαφνικά ο Αλέξανδρος ο Α΄- Τσάρος της Ρωσίας.
1825-26 Δεκ: Στρατιωτική εξέγερση στην Αγία Πετρούπολη καταστέλλεται. (Κίνημα Δεκεμβριστών).
1826 αρχές : Τσάρος της Ρωσίας ο Νικόλαος ο Α΄. Αλλαγή άμεση της ρωσικής πολιτικής που γίνεται πιο επιθετική. Ζητάει από την Οθωμανική Αυτοκρατορία να επιστρέψουν οι Ηγεμονίες στη Μολδοβλαχία στο πριν το 1821, καθεστώς προνομίων.
1826- 4 Απρ: Η Αγγλία φοβάται. Ο Δούκας του Wellington στην Αγία Πετρούπολη. Υπογραφή Αγγλορωσικού Πρωτοκόλλου για την παροχή αυτονομίας στην Ελλάδα.
1826-8 Μαΐ: Ξαφνικό ταξίδι του Καποδίστρια στο Παρίσι. Βολιδοσκοπείται από το γαλλικό ΥΠΕΞ για την αλλαγή στάσης της Ρωσίας και για τα προσωπικά του σχέδια. Μεγάλο βάρος δίνει η Γαλλία στα πολιτικά του σχέδια. Συνάντηση και με Βρετανούς διπλωμάτες. Σκληρές διαπραγματεύσεις για τη λύση του «Ελληνικού Ζητήματος».
1825-12 Δεκ: Απάντηση του Ι. Καποδίστρια στην πρόταση της Προσωρινής Διοίκησης της Ελλάδος ν’ αναλάβει την ηγεσία της Ελλάδος. Δεν μπορεί ν’ αποδεχθεί την πρόσκληση, γιατί ακόμα ανήκει στο Ρωσικό Διπλωματικό Σώμα και δεν είναι δυνατόν ν’ αναμιχθεί «επίσημα» στην Ελληνική υπόθεση. Και είναι πολύ πιο χρήσιμος στις διαπραγματεύσεις που αρχίζουν αυτήν την ώρα στην Αγία Πετρούπολη έστω και από τη Γενεύη. Η επιστολή του όμως αποτελεί και μία απεγνωσμένη έκκλησή του προς τους Αρχηγούς της Επαναστάσεως για να ενωθούν και να ομονοήσουν, να σταματήσουν τις έριδες και τα μίση για χάρη της ελευθερίας και της Πατρίδας.
1826-24 Δεκ: Ο Καποδίστριας στέλνει από τη Γενεύη αναλυτικό Υπόμνημα στον Τσάρο Νικόλαο που είναι ουσιαστικά η επισκόπηση της πολιτικής του σταδιοδρομίας από το 1798 έως το 1822, ζητώντας του να δεχθεί την οριστική παραίτησή του από τη Ρωσική Υπηρεσία.
1827-14 Απρ: Ο Ιωάννης Καποδίστριας εκλέγεται από τη Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, Πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος, με επταετή θητεία.
1827-24 Μαΐ: Φτάνει στην Αγία Πετρούπολη.
1827-13 Ιουλ: Μετά από πέντε συναντήσεις με τον Τσάρο Νικόλαο και την προσπάθειά του Τσάρου να τον κρατήσει στη Ρωσική Υπηρεσία και να μην αποδεχθεί την πρόσκληση των Ελλήνων, υπογράφει το ουκάζιο της οριστικής παραιτήσεώς του από τη Ρωσική Υπηρεσία.
1827-6 Ιουλ: Συνθήκη του Λονδίνου ανάμεσα στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και τη Ρωσία για την αναγνώριση του Ελληνικού Κράτους που θα πλήρωνε φόρο υποτέλειας στην Πύλη.
1827-15 Ιουλ: Αναχωρεί από την Αγία Πετρούπολη.
1827- Ιούλ: Κινητοποιεί με επιστολές όλους τους Έλληνες του εξωτερικού για να συνδράμουν οικονομικά στην ίδρυση του Ελληνικού Κράτους (Αρχείο Ι. Καποδίστρια). Ξεκινάει περιοδεία στις Ευρωπαϊκές Πρωτεύουσες.
1827-10 Αυγ: Φτάνει στο Λονδίνο, δυστυχώς 8 ημέρες μετά τον ξαφνικό θάνατο του Canning. Αρνητικό το ταξίδι του απ’ όλες τις πλευρές. Καμία στήριξη και μεγάλη καχυποψία από τη Μ. Βρετανία στις συναντήσεις που είχε.
1827-28 Σεπ: Φτάνει στο Παρίσι, όπου αναπτύσσει τεράστια διπλωματική δραστηριότητα. Ζητάει οικονομική βοήθεια και στήριξη από τον Πρωθυπουργό Βιλέλ και τον Υπουργό Εξωτερικών Ντε Νταμά. Επιφυλακτικότητα από πλευράς Γαλλίας.
1827- 3 Οκτ: Βαρυσήμαντη επιστολή – απάντηση στο ερωτηματολόγιο που του θέτει για την Ελλάδα ο Υφυπουργός Πολέμου και Αποικιών Ουΐλλμοτ Όρτον. Θέτει από τότε τα πραγματικά όρια της Ελλάδος, συμπεριλαμβάνοντας σ’ αυτά την Κύπρο, την Κρήτη, τη Σμύρνη, την Ήπειρο, τη Μακεδονία, τη Θεσσαλία. Το μεγαλύτερο μέρος των διεκδικήσεων που θέτει ο Καποδίστριας από το 1827, θα ολοκληρωθεί έναν αιώνα σχεδόν αργότερα.
1827-20 Οκτ: Ναυμαχία του Ναυαρίνου. Καταστροφή του Τουρκοαιγυπτιακού στόλου.
1827- 31 Οκτ : Φτάνει στη Γενεύη μετά από μικρή περιοδεία σε Ελβετικές πόλεις.
1827-20 Νοε: Μεγάλη αναμονή στην Ανκόνα της Ιταλίας για να τον παραλάβει αγγλικό πλοίο που θα τον μεταφέρει στην Ελλάδα.
1828- 1 Ιαν: Αναχωρεί από την Ανκόνα με «ξαφνικό» ενδιάμεσο σταθμό τη Μάλτα (9 Ιαν.) για να συναντηθεί με το Ναύαρχο Codrington – νικητή του Ναυαρίνου. Ατελείωτα παιχνίδια των Άγγλων!
1828- 18 Ιαν: Το πολεμικό πλοίο «Warspite» φθάνει στο Ναύπλιο. Την Κυριακή 20 Ιανουαρίου ο Καποδίστριας αποβιβάζεται σε «ελεύθερη ελληνική γη» για πρώτη φορά.
1828- 24 Ιαν: Πανηγυρική υποδοχή από χιλιάδες κόσμου στην Αίγινα. Δοξολογία στην Εκκλησία της Παναγίας. Ο Θεόφιλος Καΐρης εκφωνεί τον πανηγυρικό. Κατά τον Κασομούλη , ο Καποδίστριας αρνείται να καθίσει σε «στολισμένο θρονίσκο» που έχει προετοιμαστεί και μένει στο έδαφος όρθιος και ασκεπής.
1828-1829: Ο Καποδίστριας λαμβάνει τα πρώτα μέτρα για τη συγκρότηση του Κράτους και την οργάνωση του στρατού.Αγωνίζεται, για τη διεθνή αναγνώριση διευρυμένων συνόρων, ενώ συνεχίζει τον πόλεμο με τους Τούρκους στη Ρούμελη.
1828-Απρίλ: Ξεσπάει Ρωσοτουρκικός Πόλεμος.
1829- 11 Ιούλ έως 6 Αυγ:Η Δ’Εθνοσυνέλευση του Άργους κάνει δεκτές τις προτάσεις του Κυβερνήτη σε όλα τα ζητήματα και εκδίδει τα σχετικά ψηφίσματα.Η αντίδραση της Αντιπολίτευσης εξουδετερώνεται.
1829-12 Σεπ.: Η Ελληνική Επανάσταση ολοκληρώνεται με τη μάχη της Πέτρας Βοιωτίας και τη νίκη του Δημητρίου Υψηλάντη.
1829-14 Σεπ: Συνθήκη της Αδριανούπολης.Ο Σουλτάνος μετά τη νίκη των Ρώσων, αναγκάζεται να δεχθεί τις αποφάσεις των Μεγάλων Δυνάμεων για τη δημιουργία αυτόνομου ελληνικού κράτους.
1830-αρχές: Αναγνωρίζεται από τη Διάσκεψη του Λονδίνου ανεξάρτητο ελληνικό κράτος και εκλέγεται ο Λεοπόλδος του Σαξ-Κόμπουργκ ηγεμόνας του.
1830-Μάϊος:Παραίτηση του Λεοπόλδου και ξεσηκωμός της Αντιπολίτευσης κατά του Κυβερνήτη, τον οποίο θεωρεί υπεύθυνο.
1830-Ιούλ.: Επανάσταση στο Παρίσι.Η έκρηξη φιλελευθερισμού στην Ευρώπη ευνοεί την Αντιπολίτευση στον Κυβερνήτη. Ο Κοραής τοποθετείται κατά του Καποδίστρια.
1830 τέλη-1831 αρχές: Οι Μαυρομιχαλαίοι θεωρώντας, ότι πλήτονται από τις διοικητικές μεταρρυθμίσεις του Κυβερνήτη ξεσηκώνουν τους Μανιάτες και προβαίνουν σε λεηλασίες.Συλλαμβάνεται και φυλακίζεται ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης.Οι διαπραγματεύσεις με τους αντιπροσώπους των νησιών, οι οποίοι ζητούν τεράστια ποσά από τον Καποδίστρια ως αποζημίωση για την προσφορά τους στον Αγώνα, δεν έχουν αποτέλεσμα.
1831-Ιούν.:Αποτυχία συνδιαλλαγής του Κυβερνήτη με την Αντιπολίτευση.Οι Υδραίοι υποκινούν αναφορές υπέρ του Συντάγματος.
1831-Ιούλ./Αύγ.:Οι Υδραίοι με μία στασιαστική ενέργεια καταλαμβάνουν πλοία του ελληνικού στόλου στον Πόρο.Ο Ανδρέας Μιαούλης ανατινάζει την 1η Αυγούστου τα πλοία Ύδρα και Ελλάς.Συγκαλείται Συνέλευση στο Άργος.
1831-27 Σεπ: Ο Ιωάννης Καποδίστριας δολοφονείται από τον Κωνσταντίνο και τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη μπροστά από το Ναό του Αγ.Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο.